Cömertliğin zirvesi “îsar”dır. Zira cömertlik, malın fazlasından kendine lâzım olmayanı vermektir. Îsâr ise, kişinin muhtaç olduğu bir şeyi kendisinden koparıp vermesidir. Îsârın mükâfâtı da kulun fedâkârlığı nisbetindedir. Cenâb-ı Hak, Mekkeli Muhâcirlere imkânlarını devreden ve onların ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarına tercih ederek gideren Ensâr-ı Kirâm’ı şöyle methediyor:
“…Kendileri zarûret içinde bulunsalar bile, onları nefislerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa, işte onlar kurtuluşa erenlerdir.” (el-Haşr, 9)