Şâh-ı Nakşibend Hazretleri buyurur:
“Bir kul, namazda ancak şu dört şeyle huşû hâline erebilir:
- Dâimâ helâl yemek, yerken kalben uyanık olmak.
- Abdest sırasında gafletten uzak durmak.
- İlk tekbiri alırken kendini huzûr-i ilâhîde bilmek.
- Namaz dışında da Hak Teâlâ’yı unutmamak.”
Âyet-i kerîmede buyrulur:
“Onlar ki namazlarında devamlıdırlar.” (el-Meâric, 23)
Ârifler bu âyet-i kerîmeyi işârî mânâda;
“Namazdaki hâli, yani ilâhî huzurda bulunma şuurunu, namazdan sonra da muhâfaza ederler” şeklinde tefsir etmişlerdir.