Eşref-i mahlûkât olarak yaratılan insana yakışan;
- İlâhî kudret karşısında kendisinin bir “hiç” hükmünde olduğunu idrâk etmektir.
- Rabbinin “ol” emriyle var olduğunu, “öl” emriyle de bir gün can vereceğini unutmayıp haddini bilmektir.
- Rabbi emrettiğinde, gözle görülemeyecek kadar küçük bir mikrobun, sırtı yere gelmez denilen koskoca pehlivan cüsseleri nasıl yere serdiğinden ibret almaktır.