Tevâzû, birçok güzel hasletin kendisine bağlı bulunduğu müstesnâ bir fazilettir:
* Mütevâzı müʼmin affedicidir. Affede affede, ilâhî affa lâyık olmanın gayreti içinde bulunur.
* Mütevâzı müʼmin, kötülüğe dahî iyilikle mukâbele eder.
* Mütevâzı müʼmin, başına gelen ezâ ve cefâları, kendisi için bir tezkiye ve ecir vesîlesi addeder. Sabır, rızâ ve hamd hâline bürünür.
* Mütevâzı müʼmin, cömert olur. Çünkü kendinde bir varlık görmez, elindeki varlığı kendine izâfe etmez. Kendini bir emânetçi görür. Bu yüzden, Hakʼtan geleni yine Oʼnun yolunda sarf etmek, mütevâzı kula zor gelmez. Bilâkis infâk edebilmek, ona târifsiz bir lezzet verir.
* Mütevâzı müʼmin, hizmet ehli olur. Yüksek bir mesʼûliyet duygusu içinde, kendisini hizmetle mükellef görür.
* Mütevâzı müʼmin, fedakârdır, zariftir, ince ruhludur…