HAZRET-İ MUHAMMED MUSTAFÂ -sallâllâhu aleyhi ve sellem- 1 [Mekke Devri] | İÇİNDEKİLER
Ebû Tâlib’in maddî durumu zayıf, âile efrâdı ise hayli kalabalıktı. Bu sebeple sıkıntı içindeydi. Peygamber Efendimiz diğer amcası Hazret-i Abbâs’a gidip:
“–Amcacığım! Biliyorsun ki kardeşin Ebû Tâlib’in âilesi çok kalabalık. İnsanlar kıtlık ve açlığa mâruz kalmış, kıvranıp duruyorlar. Haydi, Ebû Tâlib’in yanına gidelim ve kendisiyle konuşalım. Oğullarından birini ben yanıma alayım, birini de sen al! Böylece onun yükünü biraz hafifletelim!” dedi.
Abbâs -radıyallâhu anh- bu âlicenap teklifi kabûl etti ve berâberce Ebû Tâlib’in yanına vardılar. O:
“−Akîl’i bana bırakınız, diğerlerinden istediğinizi alabilirsiniz!” dedi.
Bunun üzerine Muhammed -aleyhisselâm- Ali’yi, amcası Abbâs da Câfer’i aldı.
Efendimiz’e peygamberlik lutfedilinceye kadar Hazret-i Ali, O’nun yanında yetişti. (İbn-i Hişâm, I, 264)
HAZRET-İ MUHAMMED MUSTAFÂ -sallâllâhu aleyhi ve sellem- 1 [Mekke Devri] | İÇİNDEKİLER